سینا رستم آبادی، نوید حسینی علائی، مسعود قربانی
نهمین همایش ملی تونل
Publication year: 2011

یکی از مهمترین مسائل در هنگام ساخت تونل های شهری در نظر گرفتن تاثیر حفر تونل بر سازه های سطحی می باشد حفر تونل باعث تغییر وضعیت تنش در منطقه شده و این پدیده می تواند باعث ایجاد نشست سطح زمین و جابجایی در فونداسیون ساختمان ها شود در این مقاله با استفاده از اطلاعات گمانه M7خط ۷ متروی تهران ابتدا میزان نشست ماکزیمم بدون در نظر گرفتن سازه سطحی توسط رابطه تحلیلی بابت محاسبه شده و پروفیل نشست عرضی توسط رابطه تجربی پک ترسیم شده است در گام بعد با استفاده از روش سختی نسبی بدون در نظر گرفتن سازه سطحی پروفیل نشست زمین ترسیم شده و سپس تاثیر وجود سازه سطحی بررسی شده است نتایج این بررسی نشان میدهد که روش تحلیلی بابت از دقت بیشتری در میزان برآورد خسارت وارده به سازه های سطحی برخوردار بوده و میزان نشست واقع بینانه تری را ارائه میدهد.