سینا رستم آبادی، مصطفی شریف زاده، نوید حسینی
نشریه انجمن تونل ایران (تونل)، شماره 26، صفحه 21 - 26
Publication year: 2016

یکی از مسائل مهم در ساخت تونلهای شهری، توجه به نشست سطح زمین و برآورد آن است. در این مقاله با استفاده از روشهای تجربی و عددی برای نخستین بار به بررسی میزان نشست زمین در متروی اصفهان، حدفاصل ایستگاه کارگر – دانشگاه پرداخته شده است. میزان نشست زمین با روش تجربی برای تونلهای دوقلو، در حالت تکی ۱۴ میلیمتر و برای حالت دوقلو ۲۹ میلیمتر بدست آمده است. در مرحله بعد تونلهای دوقلو با استفاده از روش عددی المان محدود مدلسازی شده و با توجه به حفر مرحله ای تونلها، میزان نشست بعد از حفر کامل دو تونل ۱۷ میلیمتر برآورد شده است. همچنین یک مطالعه پارامتریک روی تأثیر فاصله محور تونلها بر میزان نشست انجام شده است که نشان می دهد با افزایش فاصله محورها میزان نشست کاهش می یابد. رهیافت به کار رفته در این تحقیق نشان می دهد که روش تجربی به دلیل در نظر نگرفتن پارامترهای ژئومکانیکی خاک میزان نشست بیشتر و محافظه کارانه تری را نسبت به روش عددی بدست می دهد و استفاده از روش های تجربی فقط در مراحل اولیه مطالعات توصیه می شود.