مقاومت پیلارهای زغالی دو طرف پهنه جبهه کار طولانی معمولا با استفاده از فرمول های تجربی که از مشاهدات میدانی به دست آمده اند، برآورد می شود. این قبیل فرمول ها فقط برای شرایط سقف و کف سخت و برای محدوده خاصی از ژئومتری پیلارها قابل استفاده اند. این در حالی است که در بسیاری از معادن، کمر بالا و کمر پایین لایه زغال سنگ از مقاومت کافی برای استفاده از این فرمول ها برخوردار نیستند. در این مقاله پارامترهای معیار مقاومت موهر- کلمب برای یک توده زغال سنگ با استفاده از همبستگی بین دو فرمول تجربی تعیین شده است. با در نظر گرفتن این پارامترها محاسبه مقاومت پیلارهای زغالی با هر اندازه و نیز در شرایط مختلف سقف و کف از نظر پایداری امکان پذیر است. با استفاده از روش ارائه شده مقاومت پیلارها را می توان از تحلیل الاستوپلاستیک به روش المان محدود یا المان مجزا محاسبه کرد. در این تحقیق مقاومت پیلارهای نمونه، با استفاده از دو روش تحلیل الاستوپلاستیک و روابط کلاسیک محاسبه شده است. مقایسه نتایج این محاسبات نشان می دهد، مدل الاستوپلاستیک ضمن برخورداری از قابلیت اجرای آسان، برآورد واقعی تری از مقاومت پیلار در شرایط گوناگون سقف، کف و ابعاد ارائه می دهد. در حالی که صحت برآورد روابط کلاسیک کاملا وابسته به شرایط اولیه پیلار می باشد.