پیشرفت های اخیر در بیوتکنولوژی ابزار نیرومندی را در فرآوری مواد معدنی در اختیار انسان قرار داده است. به طوری که امروزه در فرآیند بازیابی فلزات و غیر فلزات، اکسایش و انحلال بیولوژیکی کانی‌های کم عیار سولفوری و کانسنگ‌ها، در مقیاس صنعتی به کار می رود و همه روزه بر سهم این تکنولوژی در صنایع فرآوری معدنی افزوده می‌شود. میکرواورگانیسم‌هایی در طبیعت وجود دارند که ضمن داشتن بار الکتریکی منفی به شدت آب گریز هستند و می‌توان از آن‌ها برای تغلیظ برخی از مواد معدنی استفاده کرد. اکسیده کردن و انحلال میکروبی سنگ‌های معدنی بویژه سنگ‌های سولفوری کم عیار مهم‌ترین جنبه کاربرد میکرواورگانیسم‌ها می‌باشد که افزایش بازدهی را در پی دارد. این کاربرد اکثرا در مورد کانسنگ‌های طلا و اورانیوم مطرح است. روش‌های استخراج فلزات معمولا به دو گروه، پیرومتالورژی و هیدرومتالورژی تقسیم می‌شود. روش‌های پیرومتالورژی عموما برای استخراج فلزات پرعیار بکار می رود، در مقابل هیدرومتالورژی جهت استخراج از منابع کم عیار کاربرد دارد؛ که هر دو مورد نیازمند حل کردن فلزات و یا ته نشین کردن است که علاوه بر هزینه های بالای تکنولوژی و انرژی باعث آلودگی محیط زیست نیز می‌شود. به همین دلیل ترجیح داده می‌شود در صورت امکان از فرآیندهای حل میکروبی استفاده شود که علاوه بر نیاز به تجهیزات کم‌تر و ارزان تر موجب آلودگی محیط زیست نیز نمی‌شود. در این مقاله سعی شده است که ابتدا میکرواورگانیسم ها و انواع کاربردی آنها در فرآیند بیولیچینگ معرفی شود. سپس به بررسی انواع روش های بیو لیچینگ و موارد کاربرد آن پرداخته شده است.